Editie 2010
Tuinen lichaam en ziel

"Ik ben geboren en tijdens mijn kinderjaren gevoed in de tuin van Frankrijk: dat is Touraine."  Rabelais, Pantagruel, IX.

In het hart van de tuin ondervinden het lichaam en de ziel vreugde. Een plaats van welbehagen, van ‘het otium’, van een rust beschreven door schrijvers uit de oudheid, de tuin is vooral ‘de plek waar men zich goed voelt’. Werkend op alle zintuigen, is het een plek van rust en sereniteit bij uitstek: een ruimte voor meditatie en stimulering van de verbeelding.

De tuin verzorgt eveneens de gewonde landschappen, die hij verfraait, restaureert, herstelt; en hij draagt ook bij tot een zuivering van de door de mens vergiftige natuur (bestrijdingsmiddelen, verschillende soorten milieuverontreiniging…) door zuiverende, ontgiftende planten.

Als de tuin de ziel en het lichaam verzorgt, veroorzaakt hij passies, ‘lichaam en ziel’-verbintenissen en in het teken van deze schoonheidsreden, geluk en welzijn. ‘De schoonheid is een belofte van geluk’, schreef Stendhal. De tuin kan deze belofte houden en ons het plezier geven door ernaar te kijken in al zijn wasdom en diversiteit.

Het zal niemand ontgaan hoeveel weldaad de tuin ons biedt, dat hij ons lichaam en geest grondig beïnvloedt en hierdoor helpt in de ‘verzorging’, om op verschillende wijzen te genezen. Onder de vele therapeutische praktijken die door de tuin worden veroorzaakt bevinden zich tuintherapie, kruidengeneeskunde, hedonistische therapie.

Als therapeuten van de ziel en van het lichaam zijn Tuinen 2010 een oproep en uitnodiging tot sereniteit en harmonie.