De prinses Henri-Amédée de Broglie
Marie-Charlotte-Constance Say, erfgename van de Say suikerraffinaderijen, is van 1875 tot 1938 de laatste particuliere eigenaresse van het Kasteel. Ze was 17 jaar oud en beschikte over een van de grootste fortuinen van Frankrijk. In 1875 koopt ze het Kasteel en trouwt in juni van hetzelfde jaar met prins Henri-Amédée de Broglie. Het prinselijk paar verbouwt het Kasteel grondig en kleed het rijk aan, voor de meest grandioze recepties. Ze laten stromend water, elektriciteit en een vloerverwarmingssysteem met een verwarmingsketel aanleggen. Visuele genoegens gaan ook samen met verfijning. De 'historische' vertrekken worden ingericht met meubels uit de 15e tot de 19e eeuw, de gastentrap wordt gedecoreerd met heraldische gebrandschilderde ramen, de eetzaal krijgt een somptueuze neogotische schouw en de wanden van de grote salon worden bespannen met brokaat van gele zijde. Aan de decoratie van de raadzaal wordt bijzonder veel zorg besteed. Deze krijgt zijn oorspronkelijke functie als ontvangstzaal terug en er wordt een prachtige 'Majolique'-tegelvloer gelegd, afkomstig uit een Siciliaans paleis.
Chaumont wordt door tal van vorsten uit Europa en het Oosten bezocht (Edward VII van Engeland, Don Carlos van Portugal, Karel I van Roemenië), de maharadja’s van Kapurthala, Baroda, Patiala evenals door vele artiesten, waaronder Francis Poulenc, Francis Planté, Marguerite Deval en Sarah Bernhardt.
In 1905 doet de directeur van Say suikerfabrieken ongunstige investeringen. Door zijn ondoordachte speculaties verliest hij een derde van het totale vermogen van de familie de Broglie. Alleen het strenge beheer van de Prins maakt het mogelijk om de schijn op te houden. Na haar dood in 1917 springt ook de prinses de Broglie roekeloos met het fortuin om. Vervolgens veroorzaakt de beurskrach in 1929 een devaluatie van de munt. In september 1930 trouwt ze op 73-jarige leeftijd voor de tweede maal, met Zijne Koninklijke Hoogheid Lodewijk Ferdinand van Orléans-Bourbon, infante van Spanje, die dan slechts 42 jaar oud is. Zo verwierf de prinses de Broglie de titel prinses van Orleans-Bourbon.
Als gevolg van de talrijke financiële problemen verbrokkelt het landgoed tijdens het beheer van de prinses van Orleans-Bourbon en slinkt van 2500 naar 21 hectare. Ze verkoopt talrijke bezittingen over de hele wereld, evenals duizenden kunstwerken.
In 1937 gaat de Franse staat over tot de onteigening, omwille van het openbaar belang van het Kasteel en wordt op 1 augustus 1938 de nieuwe eigenaar van het landgoed en de weelderige collectie tapijten en meubels met een grote historische waarde. De prinses van Orleans-Bourbon brengt het einde van haar leven door in twee paleizen (de Ritz en Georges V) en haar appartement in de Rue de Grenelle in Parijs, waar ze op 15 juli 1943 op 86-jarige leeftijd overlijdt.
Nadat het Domaine een tijd lang een nationaal monument was, wordt het regionaal bezit in 2007.
