A. Jannis Kounellis
De eerste driejarige opdracht van de Regio Centre-Val de Loire voor het Domaine de Chaumont-sur-Loire werd aan Jannis Kounellis toevertrouwd. Van 2008 tot 2010 veranderen negen vertrekken van het Kasteel in een fascinerend labyrint. 137 bronzen klokken hingen aan 137 tussen de vloer en het plafond bevestigde balken van populierenhout. Deze geruisloze klokken, verborgen onder zwarte lakens, of op elkaar gestapeld, vormden samen één kunstwerk met monumentale afmetingen, waar een enorme suggestieve kracht van uitging.
Dit project loopt nog altijd door, na het overlijden van de kunstenaar, in de vorm van de permanente installatie van een van zijn werken, in de keukens van het kasteel. De populierenhouten balken zijn rechtop gezet, als een woud van staanders tussen de vloer en het plafond, en dragen elk een klok die naar de grond is gericht, naar de binnenzijde van het vertrek, en bij benadering een middelpunt aangeeft. De klokken verwijzen hier niet naar een religieuze betekenis, maar roepen het beeld op van monden, stemmen, geluid. Als we de installatie van Jannis Kounellis zouden moeten vergelijken met een schilderij, dan komt 'De Schreeuw' van de Noorse schilder Edvard Munch het dichtst in de buurt.
BIOGRAFISCHE GEGEVENS
Jannis KOUNELLIS
GRIEKENLAND
Jannis Kounellis werd in 1936 in Pireus (Griekenland) geboren en woonde vanaf de jaren 1950 in Rome. Hij wordt beschouwd als een vooraanstaand kunstenaar van de hedendaagse kunstscene en als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Arte Povera, samen met Mario Merz, Giovanni Anselmo, Michelangelo Pistoletto, Luciano Fabro en Giuseppe Penone. De Arte Povera, een bewust revolutionair getinte kunststroming, stelde zich ten doel de culturele industrie en de consumptiemaatschappij aan de kaak te stellen en terug te keren naar de wezenlijke artistieke handeling, met name door in het creatieve proces gebruik te maken van zogenaamde 'arme' materialen.
Jannis Kounellis werd in de jaren 1970 ontdekt. Hij creëerde een omvangrijk œuvre, waarin ruimte en tijd, installaties, vertellingen en archetypen uit een mythologisch verleden en een mythologische toekomst een belangrijke rol spelen en waarin hij schilderkunst en beeldhouwkunst, architectuur en muziek, theater, dans en opera combineerde. Hij maakte deel uit van de weinige Europese kunstenaars die in de jaren 1960 de kunst en de perceptie daarvan radicaal veranderden en die hun creatie van een groot werk voortzetten.
Jannis Kounellis was aanvankelijk schilder. Hij sloot aan bij een sterk sculpturale schildertraditie (Caravaggio, Munch, De Chirico, de kubisten) en begon zijn schilderscarrière in de jaren 1950 met het schilderen van letters, pijlen en nummers op originele dragers zoals hout en krantenpapier. In 1967 maakte hij zijn eerste beeldhouwwerken, installaties en theaterperformances, die bewust op een vluchtige en fragmentarische manier waren opgezet. Hij ontwierp de decors voor meerdere opera's.
Jannis Kounellis put voor zijn installaties steeds inspiratie uit hun ruimtelijke, architecturale en historische context en uit de spanning van de betreffende locatie.
Zijn kunstwerken, waarin vaak het heilige, het mysterieuze een rol speelt, brengen tegengestelde krachten naar voren, zoals het blijvende en het kortstondige, zacht en hard, leven en dood, industrieel en organisch, en geven uitdrukking aan zijn interpretatie van het verband tussen natuur en cultuur. Jannis Kounellis creëerde een poëtische beeldtaal waarin het occulte en het waarneembare samenkomen en probeerde uiting te geven aan de dialectiek tussen 'structuur' en 'sensibiliteit'.
Hij overleed op 16 februari 2017 in Italië.
